PROLOG

Widzę światło, więc biegnę, co jest na końcu nie wiem. Nie odczuwam zmęczenia, wszystko wokół mnie jest zamazane. Dobiegam do celu i widzę ...

Otwieram powoli oczy, czuję jakby moje powieki ważyły tone. Nade mną stoją ludzie, chyba coś mówią, jednak nie mogę usłyszeć. Co się dzieję? Gdzie jestem? Chwila ...

Jestem na peronie metra, nie ma ludzi, tylko ja i pustka. Chyba coś słyszę ...

- Ash! Słyszysz mnie?

- Co się dzieję doktorze?

Ulica, dookoła drzewa, to tutaj. Nie widzę go, zaczynam biec i go szukać, nagle ...

Znowu widzę ludzi, chyba się martwią, jednak ja ich nie znam. Przekręcam głowę w prawo i rozpoznaje go, a potem ciemność ...

Siedzi pod drzewem, tam, gdzie go ujrzałam po raz ostatni tego wieczoru. Podchodzę do niego, przytulam się i siadam. On obejmuję mnie ramieniem i całuję w czółko. Ja wyszeptuję jego imię 

"Felix".

----------------------------------------------------

witam wszystkich kochanych ludzi którzy przeczytali prolog 

mam nadzieję że ciekawi was co będzię dalej

komentujcie i piszcie wasze przemyślenia

ten ff będzie o the fooo - szwedzkim boysbandzie

poszukajcie o nich trochę informacji bo warto